Komunia dla braci obrządku wschodniego
04.03.2022

3 lata temu - Olek

 

W związku z zapytaniami niektórych braci o możliwość udzielania Komunii św. uchodźcom z Ukrainy, szczególnie w szpitalach, czy innych miejscach ich pobytu zalecam, by takie sytuacje zgłaszać księżom proboszczom.

Jeśli w danej chwili jest to niemożliwe, lub utrudnione, kierujemy się wskazaniem Noty, którą przesyłam w załączeniu:

– gdy wierny prosi o Komunię św. próbujemy rozeznać czy jest ochrzczony i do jakiego Kościoła przynależy (Kościoły wschodnie – prawosławni, grekokatolicy uznają sakramenty św. w naszym rozumieniu, protestanci – NIE).

Jeżeli wierny przynależy do Kościoła Wschodniego, pragnie przyjąć Komunię Św, jest odpowiednio dysponowany – ochrzczony, był w I Komunii, żyje sakramentalnie, jest w stanie łaski – możemy udzielić Komunii Świętej.

Treść całej Noty, która została przesłana do każdej parafii znajduje się poniżej.

 

Pozdrawiam
ks. Andrzej Suchoń

 


 

NOTA W SPRAWIE UDZIELANIA SAKRAMENTÓW ŚWIĘTYCH WIERNYM
NALEŻĄCYM DO NIEKATOLICKICH KOŚCIOŁÓW WSCHODNICH

 

Czcigodni Księża,

Mając na uwadze potrzeby duchowe uchodźców wojennych z Ukrainy, należących w znacznej liczbie do niekatolickich Kościołów wschodnich, przypominam normy, które zostały sformułowane w dokumentach Soboru Watykańskiego II (Dekret o Ekumenizmie, Dekret o Kościołach Wschodnich), w posoborowych dokumentach Stolicy Apostolskiej (np. Instrukcja Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan z 1982 r. i Dyrektorium Ekumeniczne z 1992 r.) oraz w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan. 844 §§ 3,4,5):

 

1. Ze względu na dość ścisłą wspólnotę wiary, ważność sukcesji apostolskiej i zachowanie prawdziwych sakramentów w Kościołach wschodnich, w tym zwłaszcza Eucharystii i kapłaństwa, a także na potrzebę zapewnienia chrześcijanom środków zbawienia i konieczność dawania świadectwa miłości chrześcijańskiej (por. DKW 26) – w odpowiednich okolicznościach i za zgodą kościelnej władzy współudział czynnościach świętych jest nie tylko możliwy, ale i wskazany (por. DE 15).

 

2. Oznacza to między innymi, że szafarze katoliccy godziwie udzielają sakramentów pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych członkom Kościołów wschodnich, nie mających pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim, gdy sami o nie proszą i są odpowiednio przygotowani (KPK 844 § 3). Przypominam też, że w Kościołach wschodnich udziela się jednocześnie sakramentów inicjacji chrześcijańskiej: chrztu, bierzmowania i Komunii św.

 

Ponieważ kan. 844 § 5 stanowi, że „biskup diecezjalny lub Konferencja Episkopatu nie powinni wydawać norm ogólnych, dopóki nie przeprowadzą konsultacji z kompetentną władzą, przynajmniej lokalną, zainteresowanego Kościoła lub wspólnoty niekatolickiej”, trzeba, by księża, w poszczególnych przypadkach, okazywali hojną otwartość sakramentalną wobec osób, które, choć ochrzczone w innych Kościołach chrześcijańskich, z wiarą proszą o udzielenie sakramentów w aktualnej, szczególnej sytuacji.

 

Szczęść Boże!
ks. Jan Smolec
Kanclerz Kurii Metropolitarnej

Katowice, 03 marca 2022 r.
VD II – 24/22